कॉलेजमंदी

माह्या कॉलेजमंदी दोस्ता.............
एक पोरगी आली
तिच्या एक स्माईलवर
सारी पोरं फिदा झाली ||धृ||

तिचं तोंड पायण्यासाठी
सगळी तोंडं धुवून आली
हळूच पायलं तिनं मले
वाटलं,आपली लाईन clear झाली ||१||

मंग मीही रोज सकाळ दुपार संध्याकाळ
तिच्या मागं धाऊ लागलो
हळूच "Good Morning" म्हणून
सारे पैसे सारू लागलो ||२||

एक दिवस मोका पाहून
जवा मनातली गोष्ट केली
हळूच पायातली सँड़ल
तिच्या हातामंदी आली ||३||

माह्या ध्यानात आलं तेव्हा
मोठा उदघाटन होणार हाय
हळूच रस्ता काटू लागलो
घेतलं कायमचं Good Bye ||४||

एक क्वार्टर कमी पडते...

एक क्वार्टर कमी पडते
दारु काय गोष्ट आहे
मला अजुन कळली नाही
कारण प्रत्येक पीणारा म्हणतो
मला काहीच चढली नाही
सर्व सुरळीत सुरु असताना
लास्ट पॅकपाशी गाडी अडते
दर पार्टीच्या शेवटी
ऐक क्वार्टर कमी पडते

पीण्याचा प्रोग्राम म्हणजे जणु
वीचारवंतची गोलमेज परीषदच भरते
रात्री दीलेला शब्द प्रत्येकजण
सकाळच्या आत विसरते
मी इतकीच घेणार असा
प्रत्येकाचा ठरलेला कोटा असतो
पॅक बनवनारा त्यदिवशी
जग बनवनार्या पेक्षा मोठा असतो
स्वताच्या स्वार्थासाठी
प्यायच्या आग्रहाचा कार्यक्रम घडते
दर पार्टीच्या शेवटी
एक क्वार्टर कमी पडते

पीण्याचा कार्यक्रम पीणार्याऐला
दरवेळेस नवीन पर्व असते
लोकांना अकँडेमीक्सपेक्षा पीण्याचा
क्षमतेवर गर्व असते
आपण हीच घेतो म्हणत
एकमेकाचे ब्रँडप्रेम जागवतात
वेळ आली आणि पैसा नसला की
देशीवरही तहान् भागवतात
शेवटी काय दारु दारु असते
कोणतीही चढते
दर पार्टीच्या शेवटी
एक क्वार्टर कमी पडते

पीणार्या मध्ये प्रेम हा
चर्चेचा पहीला वीषय आहे
देवदासचे खरे प्रेम पारो की दारु
मला अजुन संशय आहे
प्रत्येक पॅकमागे तीची
आठवण दडली असते
हा बाटलीत बुडला असतो
ती चांगल्या घरी पडली असते
तीच्या आठवणीत थर्टीची लेवल
लगेच सिक्स्टीला भीडते
दर पार्टीच्या शेवटी
एक क्वार्टर कमी पडते

चुकुन कधीतरी गंभीर
वीषयावरही चर्चा चालतात
सर्वेजण मग त्यावर
P.H.D. केल्यासारखे बोलतात
प्रत्येकाला वाटतेकी
त्यालाच यामधले जास्त कळते
ग्लोबल वार्मिंगची चर्चा
गावच्या पोटनीवडणुकीकडे वळते
जसा मुद्दा बदलतो
तसा आवाज वाढते
दर पार्टीच्या शेवटी
ऐक क्वार्टर कमी पडते

फेकणे, मोठोपणा दाखवणे याबाबतीत्
यांच्यासारखा हात नाही
ऐरवी सींगल समोसा खाणारा
गोष्टीत पीझ्झाशीवाय् खात नाही
पैशे काय आहे ते फक्त
खर्च करासाठीच असतात
पॅकजवळ झालेली अशी गणिते
सकाळी चहाच्या कटींगपाशी फसतात
रात्री थोडी जास्त झाली
मग त्याला कळते
दर पार्टीच्या शेवटी
एक क्वार्टर कमी पडते...

यांच्यामते मद्यपाण हा
आयुष्याचा महत्वाचा पार्ट आहे
बीयर पीण्यामागे सायन्स
तर देशी पीण्यामागे आर्ट आहे
यामुळे धीर येते ताकत येते
यात वेगळीच मजा असते
आयुष्याभराचा मावळा माणुस
त्या क्षणी राजा असते
याच्यामुळे आपल्याला घराच्या
चिवड्याचे महत्व कळते
दर पार्टीच्या शेवटी
एक क्वार्टर कमी पडते...
नाव बुडण्याआधी किनारा पाहून घे
जो नेईल नदीपार असा सहारा शोधुन घे
माझा मृत्यू इथेच लिहीलाय याच सागरात
मला शेवटाचा एकदा मिठीत सामावुन घे.

जेवढं रडायचं आहे आज रडून घे
ज्या शपता सोडायच्या त्या सोडून घे
आठवणीशीवाय काहीच नाही माझ्याकडे
आणखी काही हवं असेल तर मागुन घे


आज तुझी प्रत्येक इच्छा पुर्ण करुन घे
आज शेवटच माला डोळे भरुन पाहून घे
उद्या तुझ्यावर कोणा दुस-याचा हक्क असेल
जे काही विसरायच असेल ते विसरुन घे

नाहीच जुळले तर शब्द जुळूवुन घे
सगळ्या कविता आज पुन्हां वाचुन घे
तुझ्या आठवणी जखमांवर मीठ चोळतात
जाताना तुझी एक एक आठवण चाळून घे.


कवी - स्वप्निल

पाने आमुच्या इतिहासाची

वाघाच्या जबड्यात घालुनी हात
मोजिते दात जात ही आमुची
पहा चाळुनी पाने पाने
आमुच्या इतिहासाची

पुरुष काय पण स्त्रिया ही लढल्या परंपरा ही आमुची
तुम्हा काय ठाऊक ती लढली मर्दानी झाशीची
दाभाड्याची उमा ती लढली चन्नमा चित्तुरची
पहा चाळुनी पाने पाने आमुच्या इतिहासाची

जिवंत वीर तर लढले लढले नवल ते काय घडले
धडवेगळे शिर झाल्यावर धड ते अवघे लढले
मुरारबाजी म्हणती त्याला अमर कथा ही त्याची
पहा चाळुनी पाने पाने आमुच्या इतिहासाची

वंशज आम्ही रामकृष्ण अन् गुरु गोविंदसिंगाचे
तसेच आमुच्या शिवबाचे अन् प्रताप रणा याचे
आम्हा बरोबर लढण्या नसेल व्यली माय कुणाची
पहा चाळुनी पाने पाने आमुच्या इतिहासाची

दुष्ट हेतुने आल जरी तू गिळण्या हिंदुस्थान
तुम्हालाच तो गिळेल तुमचे बनेल कब्रस्थान
दुष्ट शत्रुचे मढे गाडण्या जमीन पुरते आमुची
पहा चाळुनी पाने पाने आमुच्या इतिहासाची

कोणी गेलं म्हणुन

कोणी गेलं म्हणुन आपण
आयुष्य थांबवुन ठेवायचं नसतं,
जगायचा असतो प्रत्येक क्षण
उगाच श्वासांना लांबवुन ठेवायचं नसतं.

आठवणींच्या वाटांवरुन
आपल्या स्वप्नांपर्यत पोहचायचं असतं,
आभाळापर्यत पोहचता येत नसतं कधी
त्याला खाली खेचायचं असतं.

कसं ही असलं आयुष्यं आपलं
मनापासुन जगायचं असतं,
कोणी गेलं म्हणुन उगाच
आयुष्य थांबवुन ठेवायचं नसतं.

दिवस तुझा नसेलही,रात्र तुझीच असेल
त्या रात्रीला नवं स्वप्न मागायचं असतं,
तुझ्याच वेड्या श्वासांकडे
थोडं जगणं मागायचं असतं.

झेपाऊन तरी बघ

मित्रा जरा आभाळात, झेपाऊन तरी बघ
तुझ्या पंखातले बळ, आजमाऊन तरी बघ

कवेत तुला घ्यायला, आतुर आहे आकाश
चारी दिशांना पसरलाय, छान सोनेरी प्रकाश

धुक्यात हरवलेल्या तुला, आज हे दिसत नाही
धीर धर थोडा काळ, धुके कायमचे असत नाही.

टिकुन रहा धिरोदात्तपणे, घेत यशाची चाहुल
पचऊन सारे नकार, उचल एक-एक पाऊल

माझी कन्या

गाई पाण्यावर काय म्हणुनि आल्या ?

का ग गंगायमुनाहि या मिळाल्या ?
उभय पितरांच्या चित्तचोरटीला
कोण माझ्या बोलले गोरटीला ?

उष्ण वारे वाहती नासिकात
गुलाबाला सुकविती काश्मिरात,
नंदनातिल हलविती वल्लरीला,
कोण माझ्या बोलले छबेलीला ?

शुभ्र नक्षत्रे चंद्र चांदण्याची
दूड रचलेली चिमुकली मण्यांची
गडे ! भूईवर पडे गडबडून,
का ग आला उत्पात हा घडून ?

विभा-विमला आपटे-प्रधानांच्या
अन्य कन्या श्रीमान कुलीनांच्या
गौर चैत्रींची तशा सजुनि येती,
रेशमाची पोलकी छिटे लेती.

तुला ’लंकेच्या पार्वती’ समान
पाहुनीया, होवोनि साभिमान
काय त्यातिल बोलली एक कोण
’अहा ! आली ही पहा, भिकारीण!’

मुली असती शाळेतल्या चटोर;
एकमेकीला बोलती कठोर;
काय बाई ! चित्तांत धरायाचे
शहाण्याने ते शब्द वेडप्यांचे !

रत्‍न सोने मातीत जन्म घेते,
राजराजेश्वर निज शिरी धरी ते;
कमळ होते पंकांत, तरी येते
वसंतश्री सत्कार करायाते.

पंकसंपर्के कमळ का भिकारी ?
धूलिसंसर्गे रत्‍न का भिकारी ?
सूत्रसंगे सुमहार का भिकारी ?
कशी तूही मग मजमुळे भिकारी ?

बालसरिताविधुवल्लरीसमान
नशीबाची चढतीच तव कमान;
नारिरत्‍ने नरवीर असामान्य
याच येती उदयास मुलातून.

भेट गंगायमुनास होय जेथे,
सरस्वतिही असणार सहज तेथे;
रूपसद्‍गुणसंगमी तुझ्या तैसे,
भाग्य निश्चित असणार ते अपेसे.

नेत्रगोलातुन बालकिरण येती,
नाच तेजाचा तव मुखी करीती;
पाच माणिक आणखी हिरा मोती
गडे ! नेत्रा तव लव न तुळो येती.

लाट उसळोनी जळी खळे व्हावे,
त्यात चंद्राचे चांदणे पडावे;
तसे गाली हासता तुझ्या व्हावे,
उचंबळुनी लावण्य वर वहावे !

गौरकृष्णादिक वर्ण आणि त्यांच्या
छटा पातळ कोवळ्या सम वयांच्या
सवे घेउनि तनुवरी अद्‌भुतांचा
खेळ चाले लघु रंगदेवतेचा !

काय येथे भूषणे भूषवावे,
विविध वसने वा अधिक शोभवावे ?
दानसीमा हो जेथ निसर्गाची,
काय महती त्या स्थली कृत्रिमाची !

खरे सारे ! पण मूळ महामाया
आदिपुरुषाची कामरूप जाया
पहा नवलाई तिच्या आवडीची
सृष्टीशृंगारे नित्य नटायाची.

त्याच हौसेतुन जगद्रूप लेणे
प्राप्त झाले जीवास थोर पुण्ये;
विश्वभूषण सौंदर्यलालसा ही
असे मूळातचि, आज नवी नाही !

नारि मायेचे रूप हे प्रसिद्ध,
सोस लेण्यांचा त्यास जन्मसिद्ध;
तोच बीजांकुर धरी तुझा हेतू,
विलासाची होशील मोगरी तू !

तपःसिद्धीचा ’समय’ तपस्व्याचा,
’भोग’ भाग्याचा कुणा सभाग्याचा;
पुण्यवंताचा ’स्वर्ग’ की, कुणाचा,
’मुकुट’ कीर्तीचा कुण्या गुणिजनाचा.

’यशःश्री’ वा ही कुणा महात्म्याची,
’धार’ कोण्या रणधीर कट्यारीची;
दिवसमासे घडवीतसे विधाता
तुला पाहुन वाटते असे चित्ता !

तुला घेइन पोलके मखमलीचे,
कुडी मोत्यांची, फूल सुवर्णाचे,
हौस बाई ! पुरवीन तुझी सारी,
परी आवरि हा प्रलय महाभारी !

ढगे बळकट झाकोनि चंद्रिकेला,
तिच्या केले उद्विग्न चांदण्याला,
हास्यलहरींनी फोडुनी कपाट
प्रकाशाचे वाहवी शुद्ध पाट !

प्राण ज्यांच्यावर गुंतले सदाचे,
कोड किंचित पुरविता न ये त्यांचे;
तदा बापाचे ह्रदय कसे होते,
न ये वदता, अनुभवि जाणती ते !

माज धनिकाचा पडे फिका साचा,
असा माझा अभिमान गरीबाचा
प्राप्त होता परि हे असे प्रसंग
ह्रदय होते हदरोनिया दुभंग !

देव देतो सद्‌गुणी बालकांना
काय म्हणुनी आम्हास करंट्याना ?
लांब त्याच्या गावास जाउनीया
गूढ घेतो हे त्यास पुसोनीया !

"गावि जातो," ऐकता त्याच काली
पार बदलुनि ती बालसृष्टि गेली !
गळा घालुनि करपाश रेशमाचा
वदे "येते मी" पोर अज्ञ वाचा !


कवी - बी
एका हेलिकॉप्टरच्या दोरीला १० मुली आणी १ मुलगा लटकत असतात. तितक्यात पायलट सांगतो की भार  जास्त आहे म्हणुन कोणाला तरी एकाला उडी मारावी लागेल.
.
.
.
तेव्हा मुलगा म्हणतो "मी उडी मारतो तुम्ही वर जा."
.
.
.
.
तेव्हा सगळ्या मुली आनंदाने टाळ्या वाजवतात.
भूगोलाच्या मास्तरांना कळेना
मुलांचा इतिहास
अभ्यास न करताही
पोरं कशी होतात पास ?
एक तळिराम आपल्या मित्राला सांगत होता,काल मी ऑफ़िस सुटल्यावर टॉस करत होतो
घरी जाऊ की बारमधे.जर छापा पडला तर घर आणि काटा पडला तर बार.

मित्र-मग
... ?

तळिराम-मग काय काटा पडला आणि मी बारमधे .

मित्र-अरे वा,अगदी
तुझ्या मनासारखेच झाले की.

तळिराम-होय तर.फ़क्त त्यासाठी मला १५ वेळा टॉस करायला लागला .

गैरसमज

बायको : काल तुम्ही मला झोपेत शिव्या देत होता.

नवरा : नाही ग.

बायको : हो, मी ऎकल्या. तुम्ही झोपेत मलाच शिव्या देत होता.

नवरा : तुझा गैरसमज आहे.

बायको : काय, कोणता गैरसमज ?

नवरा : मी झोपलो होतो.

बायकोच्या माहेरी

बायकोच्या माहेरी सहसा
मी कधी जात नाही
माकडाच्या हाती रेशिम
टोमणा मला आवडत नाही!

१३ आणि अंधश्रद्धा

चोर १ : अरे बापरे पोलीस चल उडी मार खाली.

चोर २ : पण हा १३ वा मजला आहे.

चोर १ : वेड्या अंधश्रद्धा उफाळून यायची ही वेळ नव्हे. कळलं. मार उडी.
तुझ्याशिवाय माझ्या मनात
कोणा मुलीचा विचार असणार नाही
तुझ्याशिवाय तसे मला
फुकटचे कोणी पोसणार नाही!

पक्का मारवाडी

एकदा एक मारवाडी रेल्वेने प्रवास करत होता. गाडीत त्याच्या समोर एक चिनी माणुस येऊन बसला. काही वेळाने त्या चिनी माणसाला एक डास चावायला लागला. त्याने तो डास मारला व खाऊन टाकला.


थोड्या वेळाने त्या मारवाडी माणसाच्या हातावर पण एक डास बसला. मारवाड्याने तो डास पकडला व त्या चिनी माणसाला विचारले," विकत घेतोस का ?"

कशाला काय म्हणूं नही ?

बिना कपाशीनं उले
त्याले बोंड म्हनूं नहीं|

हरी नामाईना बोले
त्याले तोंड म्हनूं नहीं||

नही वार्‍यानं हाललं
त्याले पान म्हनूं नहीं|

नहीं ऐके हरिनाम
त्याले कान म्हनूं नहीं||

पाटा येहेरीवांचून
त्याले मया म्हनूं नहीं|

नहीं देवाचं दर्सन
त्याले डोया म्हनूं नहीं||

निजवते भुक्या पोटीं
तिले रात म्हनूं नहीं|

आंखडला दानासाठीं
त्याले हात म्हनूं नहीं||

ज्याच्या मधीं नही पानी
त्याले हाय म्हनूं नहीं|

धांवा ऐकून आडला
त्याले पाय म्हनूं नहीं||

येहेरींतून ये रीती
तिले मोट म्हनूं नहीं|

केली सोताची भरती
त्याले पोट म्हनूं नहीं||

नहीं वळखला कान्हा
तीले गाय म्हनूं नहीं|

जीले नहीं फुटे पान्हा
तिले माय म्हनूं नहीं||

अरे, वाटच्या दोरीले
कधीं साप म्हनूं नहीं|

इके पोटाच्या पोरीले
त्याले बाप म्हनूं नहीं||

दुधावर आली बुरी
तिले साय म्हनूं नहीं|

जिची माया गेली सरी
तिले माय म्हनूं नहीं||

इमानाले इसरला
त्याले नेक म्हनूं नहीं|

जल्मदात्याले भोंवला
त्याले लेक म्हनूं नहीं||

ज्याच्यामधीं नहीं भाव
त्याले भक्ती म्हनूं नहीं|

त्याच्यामधीं नहीं चेव
त्याले शक्ती म्हनूं नहीं||


- बहिणाबाई चौधरी

करोडपती

निलेश- अरे मला जी मुलगी आवडत होती तिने माझ्याशी लग्न नाही केल रे ...

गौरव - अस का झालं ? पण तू सांगायचं ना कि तुझे काका करोडपती आहेत ते ...

निलेश - सांगितलं ना ... चालू निघाली रे ती, तिने काकाशीच लग्न केलं..

दूरध्वनी क्रमांक

मराठीच्या शिक्षकांनी दादूला प्रश्न केला, "कवी यशंवताच्या जन्म-मृत्यूचे इसवी सन सांग."

"माहीत नाहीत सर."

दादू म्हणाला. "माहीत नाही? पुस्तक काढून यशवंताची कविता पाहा. परिचयात त्यांच्या नावापुढे कंसात काय लिहिलय ते वाच!" शिक्षकांनी आज्ञा दिली. दादूनं पुस्तक काढून वाचल, "यापूर्वी कधी वाचलं नव्हतं का हे?" शिक्षकांनी विचारलं. "हे तर माहीत होतं मला," "मग माहीत नाही असं का म्हणालास?" शिक्षक रागावले. "मला वाटलं हे त्यांचे दूरध्वनी क्रमांक असावेत, दादू म्हणाला!!
एक हत्ती सुईच्या भोकातून सारखा ये-जा करत असतो तर त्याला कसं थांबवायचं?
.
.
.
.
.
.
.
काही नाही, फक्त त्याच्या शेपटीची गाठ बांधायची!

माऊ माऊ

एकदा पाच मांजरी एका रिक्षेत शिरतात
....रिक्षेवाला म्हणतो, "इतके लोक रिक्षेत नाही मावणार..."
तर त्या मांजरी काय म्हणतील ??
...विचार करा
...अरे विचार काय करताय?
.. सोप्पय उत्तर: " माऊ माऊ"!!

काय तुझ्या मनात होते…

जाणिले मी आज काय तुझ्या मनात होते,           
काय सत्य दडले त्या क्षणांत होते,           
उगवला सूर्य रोज याचीच वाट पाही ,           
कंटाळून मग तोही अस्ताला जाई,           
           
जाशील दूर तू मी काही बोललो नाही,           
तुझ्याही मनातल्या भावना तेव्हा मनातच राही,           
व्हावे व्यक्त कुणी हे कोडे दोघानाही होते,           
जाणिले मी आज काय तुझ्या मनात होते…           
           
मन गुंतले होते एकमेकांत खात्री कुणालाच नव्हती,           
संवाद होता दोघांत पण त्याची दिशाच वेगळी होती,           
मनातल्या गोष्टींवर मन बरेच ताबा ठेवत होते,           
जाणिले मी आज काय तुझ्या मनात होते…           
           
अजूनही वाटते या नात्याची वेगळी सुरुवात व्हावी ,           
गुलाबी नवी पहाट आपल्या जीवनात यावी ,           
तोडून टाकू आपल्या मनाभोवती जे कुंपण होते,           
जाणिले मी आज काय  तुझ्या  मनांत  होते….           
           
उत्तरे मिळालीत अनेक तरी एक प्रश्न अजूनही आहे ,           
सूर्य उगवतो तो मावलण्यासाठीच  काय जगत आहे,           
न बोललो मी तूच हे सांगायचे होते,           
नाही कळले का तुला काय माझ्या मनात होते,           
काय  सत्य  दडले  त्या  क्षणात  होते……..           
        

कवि - अविनाश

Syllabus जरा जास्तच आहे

Syllabus जरा जास्तच आहे
दर वर्षी वाटतो...
Chapters पाहून Passing चा
Problem मनात दाटतो...

तरी lectures चालू राहतात
डोक्यात काही घुसत नहीं....
चित्र-विचित्र figures शिवाय
Board वर काहीच दिसत नाही....

तितक्यात कुठून तरी Function ची
Date जवळ येते...
Sem मधले काही दिवस
नकळत चोरून नेते...

नंतर lecturers Extra घेउन
भरभरा शिकवत राहतात...
Problems Example Theory सांगून
Syllabus लवकर संपवू पाहतात...

पुन्हा हात चालू लागतात...
मन चालत नाही....
सरांशिवाय वर्गामध्ये
कुणीच बोलत नाही...

Lectures संपून Submission चा
सुरु होतो पुन्हा खेळ..
journal Complete करण्यामध्ये
फार फार जातो वेळ...

चक्क डोळ्यांसमोर Syllabus
चुटकी सरशी sampun जातो..
'PL's मध्ये वाचून सुद्धा
Paper काबर सो...सो..च जातो????

बाळाचे वडील

बाळांतपणाआधी डॉक्टर गर्भवती महिलेला विचारतात...

डॉक्टर - बाळांतपणाच्या वेळेस बाळाचे वडील तुमच्या जवळ हवे आहेत का ?

गर्भवती - नाही... बिल्कूल नाही...

आधीच माझे पती त्यांच्यावर खूप शंका घेतात...

नव-यावारचे प्रेम

रमबाईंचे नव-यावर अतिशय प्रेम होते. त्यांचा नवरा वारला ...
"रमबाई आता नव-याशिवाय काही जगु शकत नाहीत",
असे सर्वजण म्हणु लागले, आणि ते खरंही झाले.


त्यांनी आठवडाभरात दुसरं लग्न केलं ..!

वर्हाडी ठसका

काय सांगू राजाभाऊ, जमाना नाही बरा
आन् साधंसुधं पोट्ट पाहून पोट्टी मारते डोरा || धृ ||

सूट बूट अत्तर लावून कालेजात जाते
आन् इडली-डोसा दोघांमंदी गुपूर गुपूर खाते
निकालात मात्र तिचा असते canvas कोरा
आन् साधंसुधं पोट्ट पाहून पोट्टी मारते डोरा || १ ||

"हम आपके है कौन" ला असते लाईन भारी
कालेजातल्या टपरीवर थकीत रायते उधारी
बिल देऊन बापाचा होते उजडा चमन सारा
आन् साधंसुधं पोट्ट पाहून पोट्टी मारते डोरा || २ ||

बाईकवाल्या पोट्ट्याची भारी असते मजा
पिंकी,रिंकी बसते माग,पुढं असती विज्या
अंगात असतो जवानीचा तुफान गरम वारा
आन् साधंसुधं पोट्ट पाहून पोट्टी मारते डोरा || ३ ||

एका वर्षात कमीत कमी चार पाच तरी होते
इंटरव्हल मंदी शाहरुख बाद सलमान एन्ट्री घेते
एका डिग्रीत होते अश्या पाच पंचवीस येरझारा
आन् साधंसुधं पोट्ट पाहून पोट्टी मारते डोरा || ४ ||

आलतू फालतू पोट्ट्यायची होते मजा मस्त
बाजार करून प्रेमाचा केल यायनं सस्त
चटके मात्र बसते याचे खर्या इमानदारा
आन् साधंसुधं पोट्ट पाहून पोट्टी मारते डोरा || ५ ||
छोटी मुलगी दुकानदाराल विचारते,

"काका तुमच्याकडे चेहरा गोरा करायची क्रिम आहे का ?"

दुकानदार -" हो आहे ना..."

मुलगी - "मग लावत जा ना काळ्या, मी रोज किती घाबरते !!!"

मैत्रिण

स्वप्नातल्या माझ्या सखी
कोणते तुझे गाव?
कसे तुझे रंगरुप
काय तुझे नाव?

कशी तुझी रितभात?
कोणती तुझी वाणी?
कसे तुझ्या देशामधले
जमीन, आभाळ, पाणी?

लव्ह्याळ्याच्या मुळांतून
झिरपताना पाणी
त्यात पावले बुडवून तू ही
गुणगुणतेस का गाणी?

सुगंधित झुळका चार
केसांमध्ये खोवून
तू ही बसतेस ऊन कोवळे
अंगावर घेऊन?

काजळकाळ्या ढगांवर
अचल लावून दृष्टी
तू ही कधी आतल्याआत
खूप होतेस कष्टी?

कुठेतरी खचित खचित
आहे सारे खास,
कुठेतरी आहेस तू ही
नाही नुसता भास.


कवियत्री - शांता शेळके
पोलिस - अपघात झालेल्या बाईसः बाई, आपणास धडक देऊन गेलेल्या मोटारीचा नंबर आपण पाहिलात का?

बाई: नंबर काही लक्षात नाही माझ्या...
पण मोटार चालवणा-या त्या बाईने हिरव्या रंगाची साडी नेसली होती,
गळ्यात मोत्याची माळ होती..
आणि ...
तिचं लिपस्टिक मात्र तिला मुळीच शोभुन दिसत नव्हतं ..!
सकाळ सकाळ छोटा पप्या रडत बसलेला असतो...
.
तर त्याचे वडील त्याला विचारतात ..." काय रे बाळा काय झालं ?"
.
...
पप्या काहीच बोलत नाही..
.
त्याचे वडील परत विचारतात .."
अरे मी तुझा मित्र ना..मग का रडतोस रे ? ".
.
पप्या म्हणतो,
" अरे तुझ्या आयटमने मारलं मला ..Horlicks प्यायलं नाही म्हणून..!"
.

फुलासारख्या मुली

मुली असतात फुलासारख्या
मुली लहान मुलासारख्या
त्यांच्या हसण्यान जगात बहार आहे
त्यांच्या रडण्यात मानवजतीची हार आहे
मुली म्हणजे relations
मुली म्हणजे emotions
छोट्या छोट्या गोष्टीनी हिरमुसणार्या
शंभर जन्म कुरबान अशा लाघवी रुसणार्या
मुली म्हणजे पाऊस ग्रीष्मातला
मुली म्हणजे मोर श्रावणातल्या
मुली म्हणजे ठसून सौंदर्य
मुली म्हणजे त्याग औंदर्य
मुली असतात softcorner
मुली असतात melting point
घसरत्या आमच्या career च्या मुळीच असतात turning point
त्यांच नुसात् smile देण म्हणजे आमच्यासाठी हर्षवायू
पण रुसण म्हणजे अर्धांगवायू
मुली वाटतात हव्याहव्याश्या
मुली वाटतात आपल्याशा
आमच मन समजून घेणार्या
दुखात आम्हाला आधार देणार्या
कधी कधी त्यांच्या माझ्या नात्याला
काही नाव नसत पण तरही ते जपायच असत

विनाकारण

गंपूने पिंकीला 'आय लव्ह यू' म्हटलं.. पिंकीने त्याला एक थप्पड मारली आणि विचारलं,
' काय बोल्लास?'
गंपू : जर ऐकूच नाही आलं, तर थप्पड का मारलीस?

राजमुद्रा (Royal Seal of Shivaji)

 

 

प्रतिपश्चंद्र लेखैव, वर्धिष्णूर्विश्ववंदिता, शाहसुतो शिवस्यैषा, मुद्रा भद्राय राजते (Ever growing in splendour like the moon on the first day of the bright half of the month and adored by the world, this seal of Shivaji the son of Shahaji, shines for the benediction of all)