रानफुले

मन फुले हर्षुनी रानफुले पाहुनी

सृष्टिची मुले साजिरी गोजिरी गुणी !

शिकविले यांस हो गोड हसाया कुणी ?

मिळविले सुखाचे निधान हे कोठुनी ?

ही इथे डोलती पिवळी ’तरवड फुले’

निष्पर्ण ’किरळ’ शेंदरी फुलांनी खुले

भुइवरी उमलली शुभ्र ’कळइची ’ फुले

कुणि यक्षिणिने का मोती हे विखुरले !

डोकावति मधुनी चंद्रापरि ’चांदिल’

तर कुठे झळकती झेंडूंचे मंदिल !

शोभती किती जांभळी निळी ’रुइफुले’

की सृष्टिसतीच्या कानांतिल चौफुले !

तृणफुले उमलली ठायि ठायि चिमुकली

नावेही त्यांची अवगत नसती मुळी

क्षण फुलून क्षणभर दुसर्‍यांना फुलविणे

का यास्तव यांचे क्षणभंगुर हे जिणे !

"रमतात यक्षिणी का तुमच्या संगती !

ही फुलपाखरे तुमच्याशिच रंगती

किति सृष्टीची करमणूक करता तुम्ही

चर्येवर तुमच्या गोड हसू नेहमी !

भावंड एक मी दुःखी कष्टी, मला

हसवून एकदा फुलवा जीवनकळा !

सहवास सुखाचा तुमचा मज लाभला

तर फुलून गाणे गाइल माझा गळा !"


कवी - ग. ह. पाटील
कवितासंग्रहलिंबोळ्या

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा