जीवनबाग

(नाचत म्हणावयाचे गाणे)

प्रभु माझी जीवनबाग सजव।।

कुशल तू माळी
बाग सांभाळी
स्वर्गीय सौंदर्ये ती रे खुलव।। प्रभु....।।

गत काळातिल
सगळा खळमळ
भरपूर येथे खताला सडव।। प्रभु....।।

द्वेष मत्सर
हेची फत्तर
फोडुन, प्रेमाचे वृक्ष फुलव।। प्रभु....।।

मोह विकार
बाग खाणार
वैराग्य-दंडाने त्यांना घालव।। प्रभु....।।

तव करुणेचा
मंगलतेचा
शिवतम वसंतवारा वाहव।। प्रभु....।।

दृढ श्रद्धेचे
सद्भक्तीचे
सुंदर मांदार येथे डुलव।। प्रभु....।।

उत्साहाची
आनंदाची
थुइथुई कारंजी येथे उडव।। प्रभु....।।

धृताचे अभिनव
घालुन मांडव
त्यावर शांतीचे वेल चढव।। प्रभु....।।

चारित्र्याचे
पावित्र्याचे
शीतल शांतसे कुंज घडव।। प्रभु....।।

सत्प्रतिभेचे
सतज्ञानाचे
गुंगूगुंगू मिलिंद गुंगव।। प्रभु....।।

सहजपणाचे
सतस्फूर्तीचे
करु देत विहंगम गोड रव।। प्रभु....।।

परमैक्याचा
झोला साचा
बांधुन त्यावर जीव झुलव।। प्रभु....।।

फुलवुन जीवन
तेथे निवसुन
मग गोड गोड तू वेणू वाजव।। प्रभु....।।


कवी - साने गुरुजी
कवितासंग्रह - पत्री
- धुळे तुरुंग, मे १९३४