प्रारंभ

इंद्रियांच्या प्रारंभात क्षितिज,
संवादीपणाने.
नाद माझे हळुवार, पैंजणी रात्रींना
दुःख अभिजात, स्पर्शमय वर्तुळांत
क्षणाक्षणानें.
अवकाश- रेषा निसरड्या, सप्तरंगी
आकाशगामी डोळियांच्या गुंफात .......
जाऊ नकोस, हांकेवर थांब, ते अमृताचे
भयाण डोह आहेत
अमर होशील......


कवी - ग्रेस
कवितासंग्रह - संध्याकाळच्या कविता

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा