किति तरी गुलाबें फुललीं ह्रुदयान्तरीं;
अर्पीन तुला तीं म्हणुनि खुडुनि ठेविलीं.
परि फुलांपरीसहि न्यारी कांहीं तरी,
ह्रुदयांतिल वाटे मला प्रीतिवल्लरी;
"क्षणभंगुर अंर्पू गुलाबपुष्पें कशीं ?
अमर ती वल्लरी अर्पिन कधिंतरि तुशी."
दोलयमानमति असल्या संशयतमीं
होऊन राहिलों अमर्याद काल मी.
कागदी गुलाबें सवंग घेउनि कुणी,
अर्पितां जाहलिस त्याची, मज सोडुनी !
काळजास डसले सहस्त्र विंचू मम,
जगणेंहि जाहलें कांहिं काल जोखम.
दुखवितां नाग उभवितो फणा आपुली,
उसळुनी तेंवि मम स्वत्ववृत्ति बोलली,
"कागदी फुलांवर भाळणार ती खुळी,
जाहली न तुझि हें भाग्यच तूझें मुळीं !"
कवी - अनंत काणेकर
कवितासंग्रह - चांदरात
- २० नोव्हेंबर १९३५
अर्पीन तुला तीं म्हणुनि खुडुनि ठेविलीं.
परि फुलांपरीसहि न्यारी कांहीं तरी,
ह्रुदयांतिल वाटे मला प्रीतिवल्लरी;
"क्षणभंगुर अंर्पू गुलाबपुष्पें कशीं ?
अमर ती वल्लरी अर्पिन कधिंतरि तुशी."
दोलयमानमति असल्या संशयतमीं
होऊन राहिलों अमर्याद काल मी.
कागदी गुलाबें सवंग घेउनि कुणी,
अर्पितां जाहलिस त्याची, मज सोडुनी !
काळजास डसले सहस्त्र विंचू मम,
जगणेंहि जाहलें कांहिं काल जोखम.
दुखवितां नाग उभवितो फणा आपुली,
उसळुनी तेंवि मम स्वत्ववृत्ति बोलली,
"कागदी फुलांवर भाळणार ती खुळी,
जाहली न तुझि हें भाग्यच तूझें मुळीं !"
कवी - अनंत काणेकर
कवितासंग्रह - चांदरात
- २० नोव्हेंबर १९३५
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा