.... देवि !
तुझी बाग किती सुंदर आहे ही !
राघू - मैना, कोकिळा - बदकें - कबुतरें - सगळीं निजलीं आहेत !
दिवसां बदकांमध्ये मिसळून त्यांच्याबरोबरच आनंदानें उडया मारणारें तें लहानसें सरोवर - अहाहा !
- कांहीं कमळांची काव्यें आतांच पुरीं झालीं आहेत, व कांहीं दिवसभर हदयांत सांठविलेल्या सूर्यतेजानें अगदीं रसरसून जाऊन आपली काव्यें लिहिण्यामध्यें काय पण गढून गेलीं आहेत !
- पाहिलेंस ना ?
तेंच सरोवर चंद्रबिंबाशीं आतां कसे तन्मय होऊन गेलें आहे !
खरेंच, किती तरी तुझें ऐश्वर्य हें !
अहाहा !
मुग्धावस्थेंतून नुकतीच बाहेर पडून, आपल्या प्रियकराच्या गालावर गाल ठेवून, ती कलिका आपल्या पतीकरितां - त्या गुलाबाकरितां - आपलें प्रेमळ हदय हळूहळू उमलायला लागली हें पाहून त्या गुलाबाच्या नेत्रांतून - बध - कसे - दोनच - दोनच प्रेमाश्रु बाहेर पडले आहेत ते !
तसेंच इकडे पाहिलेंस ना ?
या जोडर्‍याच्याखालींच किती तरी मोगर्‍याचीं फुलें उमललीं आहेत !
झालेंच तर, त्या प्रेमळ पतिपत्नीला चंद्रकिरणांचा फारसा ताप लागूं नये, म्हणून वर दोन गुलछबूची फुलेंही उगवलीं आहेत ! वा !
तुझ्या या बागेमध्यें किती तरी चित्रविचित्र आणि सुंदर फुलझाडें आहेत हीं !
कांहीं सुवासिक आहेत, कांहीं सुंदर आहेत, आणि कांहीं तर दोनही गुणांनी नटलेली आहेत !
पण सगळी फुलझाडें परस्परांना व शेजारच्या लतावृक्षांना कशा प्रेमाच्या गुजगोष्टी सांगत आहेत !
भगवति, तुझ्या या वनसृष्टीचा प्रेमळ आत्मा, आकाशांत प्रकाशणार्‍या या स्वर्गीय आत्म्याशीं एकरुप होऊन गेल्यामुळें
- अहाहा !
काय चोहोंकडे प्रेमाचा उज्ज्वल
- शांत ! असा. हा प्रकाश पडला आहे !
- अरे ! पण हें काय ?
- हें काय ? किती उंच प्रचंड असा हा प्रेतांचा पर्वत तरी !
अबब !
किती माणसें या पर्वतावर चढावयाला लागलीं आहेत हीं !
- काय ?
' तूं चढूं नकोस !
मी चढणार !
' हा !
काय भयंकर कत्तल चालली आहे ही !
कडकडणार्‍या रक्तामध्यें
- ते पहा
- किती तरी आत्मे तडातड उडत आहेत !
नका ओरडूं !
अरे असे रडूं नका !
- अरे बापरे !
- रक्ताचा काय महासागर उसळला आहे हा !
- अरे !
अंधार पडायला लागला वाटतें ?
छे !
अगदीं पाहवत नाहीं कीं !
तापलेल्या लाल गोळ्याप्रमाणे हा सूर्यच दिसत आहे का ?
- कोण ?
कोण आहेस तूं ?
- हावरेपणा ?
- किती लांबलचक मुंडक्यांची माळ तरी ही !
- अरे नको !
माझ्या नरडयावर पाय देऊं नकोस !
मेलों ! मेलों !!
- हुश ! काय भयंकर स्वप्न तरी ?
- अरे ! चांगलेंच फटफटलें आहे कीं !....
तुझी बाग किती सुंदर आहे ही !
राघू - मैना, कोकिळा - बदकें - कबुतरें - सगळीं निजलीं आहेत !
दिवसां बदकांमध्ये मिसळून त्यांच्याबरोबरच आनंदानें उडया मारणारें तें लहानसें सरोवर - अहाहा !
- कांहीं कमळांची काव्यें आतांच पुरीं झालीं आहेत, व कांहीं दिवसभर हदयांत सांठविलेल्या सूर्यतेजानें अगदीं रसरसून जाऊन आपली काव्यें लिहिण्यामध्यें काय पण गढून गेलीं आहेत !
- पाहिलेंस ना ?
तेंच सरोवर चंद्रबिंबाशीं आतां कसे तन्मय होऊन गेलें आहे !
खरेंच, किती तरी तुझें ऐश्वर्य हें !
अहाहा !
मुग्धावस्थेंतून नुकतीच बाहेर पडून, आपल्या प्रियकराच्या गालावर गाल ठेवून, ती कलिका आपल्या पतीकरितां - त्या गुलाबाकरितां - आपलें प्रेमळ हदय हळूहळू उमलायला लागली हें पाहून त्या गुलाबाच्या नेत्रांतून - बध - कसे - दोनच - दोनच प्रेमाश्रु बाहेर पडले आहेत ते !
तसेंच इकडे पाहिलेंस ना ?
या जोडर्‍याच्याखालींच किती तरी मोगर्‍याचीं फुलें उमललीं आहेत !
झालेंच तर, त्या प्रेमळ पतिपत्नीला चंद्रकिरणांचा फारसा ताप लागूं नये, म्हणून वर दोन गुलछबूची फुलेंही उगवलीं आहेत ! वा !
तुझ्या या बागेमध्यें किती तरी चित्रविचित्र आणि सुंदर फुलझाडें आहेत हीं !
कांहीं सुवासिक आहेत, कांहीं सुंदर आहेत, आणि कांहीं तर दोनही गुणांनी नटलेली आहेत !
पण सगळी फुलझाडें परस्परांना व शेजारच्या लतावृक्षांना कशा प्रेमाच्या गुजगोष्टी सांगत आहेत !
भगवति, तुझ्या या वनसृष्टीचा प्रेमळ आत्मा, आकाशांत प्रकाशणार्‍या या स्वर्गीय आत्म्याशीं एकरुप होऊन गेल्यामुळें
- अहाहा !
काय चोहोंकडे प्रेमाचा उज्ज्वल
- शांत ! असा. हा प्रकाश पडला आहे !
- अरे ! पण हें काय ?
- हें काय ? किती उंच प्रचंड असा हा प्रेतांचा पर्वत तरी !
अबब !
किती माणसें या पर्वतावर चढावयाला लागलीं आहेत हीं !
- काय ?
' तूं चढूं नकोस !
मी चढणार !
' हा !
काय भयंकर कत्तल चालली आहे ही !
कडकडणार्‍या रक्तामध्यें
- ते पहा
- किती तरी आत्मे तडातड उडत आहेत !
नका ओरडूं !
अरे असे रडूं नका !
- अरे बापरे !
- रक्ताचा काय महासागर उसळला आहे हा !
- अरे !
अंधार पडायला लागला वाटतें ?
छे !
अगदीं पाहवत नाहीं कीं !
तापलेल्या लाल गोळ्याप्रमाणे हा सूर्यच दिसत आहे का ?
- कोण ?
कोण आहेस तूं ?
- हावरेपणा ?
- किती लांबलचक मुंडक्यांची माळ तरी ही !
- अरे नको !
माझ्या नरडयावर पाय देऊं नकोस !
मेलों ! मेलों !!
- हुश ! काय भयंकर स्वप्न तरी ?
- अरे ! चांगलेंच फटफटलें आहे कीं !....
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा