सांगूं तरि आतां किती जणांना ?
येतो तो हेंच विचारतो !
- असतील !
चार नाही छप्पन्न नोटिसा निघाल्या असतील !
करायचय काय मला त्यांच्याशीं !
जायचं असेल, त्यांनी जावं खुशाल !
मी थोडाच जातोंय तसा !
- अरे राह्यलं ! नाहीं, तर नाहीं !
इथं थोडंच माझं कांहीं अडलं आहे !
हपापलेली चार खतरुड पोरं गोळा करा, आणि हव्वं तें करा म्हणावं !
- नाही सगळ्या गॅदरिंगच्या नाटकाचा बट्याबोळ झाला, तर नांव कशाला !
- अबे जारे !
मोठा शाळेचा मला अभिमान सांगतो आहे !
आम्हांला तेवढा अभिमान असावा !
आणि शाळेला ?
तिनं हवं तसं आम्हांला लाथाडावं होय ?
- अलवत ! नाहींच भागायचं नुसल्या नोटिशीनं !
कांही थोडीथोडकी वर्ष नाहीं कामं केलेली मीं !
अन् तींही पुनः अशीं तशीं ?
- चौथींत आल्याबरोबर धडाक्याला कॅन्यूटचं काम !
सारख्या टाळ्या !
तीच तर्‍हा दुसर्‍या वर्षी !
पुढें पांचवीत येतांच .... अश्वत्थाम्याचें काम !
जो कांहीं त्यांत माझा आवाज लागला, तसा अद्याप एकाचाहीं कोणाचा लागला असेल तर शपथ !
- दोन रे का ?
पांचवीत तर ओळीनें तीन वर्ष कामं केली मीं !
अन् सहावीतली दोन ठाउकच आहेत तुम्हांला !
- नाहीं, संभाजीचं काम तें दुसर्‍या वर्षी ! वा !
त्या वर्षी तर किती जणांनीं आंत येऊन सांगितलं कीं, धंदेवाल्यापेक्षाही तुझं काम छान झालं ! '
- अरे त्या वर्षी तर स्पेशल पदक मिळालं मला !
- तेंच पुनः सातवींत आल्यावर !
पहिलंच अगदी सीझरचं काम - दुसर्‍याला चांगलं दिलेलं .... पण त्याचं काढून मुद्दाम मला दिलं !
नाटक पाह्यला कोणी युरोपियन आला होता, त्यानं काम पाहून .... विशेषतः ऍक्सेंटस ऐकून .... तोंडांत बोट घातलं म्हणतात !
- पुढं दुसर्‍या वर्षी ?
- हां बरोबर ! धुंडिराजाचं काम !
- तेव्हां तर काय .... हंसता हंसतां पुरेवाट झाली लोकांची !
अन् सगळ्यांत बाबा कळस झाला गेल्या वर्षी !
- शॉयकॉलचं काम !
- पाहून लोक इतके चिडले कीं, एकनं तर चकचकीत घोंडा मारला स्टेजवर !
- तेव्हां बोला आतां !
इतका जिथं माझा अनुभव .... आणि दर्जा वाढलेला, तिथं असल्या फासक्याफुसक्या नोटिशीनं जायचं !
- साफ नाहीं यायचा तसा मी !
मास्तरचा जर येवढा ऐटा आहे .... सांगितलं ना !
मास्तरांवाच जर इतका तोरा आहे, तर साफ यायचा नाहीं मी बोलावणं आल्याशिवाय....
येतो तो हेंच विचारतो !
- असतील !
चार नाही छप्पन्न नोटिसा निघाल्या असतील !
करायचय काय मला त्यांच्याशीं !
जायचं असेल, त्यांनी जावं खुशाल !
मी थोडाच जातोंय तसा !
- अरे राह्यलं ! नाहीं, तर नाहीं !
इथं थोडंच माझं कांहीं अडलं आहे !
हपापलेली चार खतरुड पोरं गोळा करा, आणि हव्वं तें करा म्हणावं !
- नाही सगळ्या गॅदरिंगच्या नाटकाचा बट्याबोळ झाला, तर नांव कशाला !
- अबे जारे !
मोठा शाळेचा मला अभिमान सांगतो आहे !
आम्हांला तेवढा अभिमान असावा !
आणि शाळेला ?
तिनं हवं तसं आम्हांला लाथाडावं होय ?
- अलवत ! नाहींच भागायचं नुसल्या नोटिशीनं !
कांही थोडीथोडकी वर्ष नाहीं कामं केलेली मीं !
अन् तींही पुनः अशीं तशीं ?
- चौथींत आल्याबरोबर धडाक्याला कॅन्यूटचं काम !
सारख्या टाळ्या !
तीच तर्‍हा दुसर्‍या वर्षी !
पुढें पांचवीत येतांच .... अश्वत्थाम्याचें काम !
जो कांहीं त्यांत माझा आवाज लागला, तसा अद्याप एकाचाहीं कोणाचा लागला असेल तर शपथ !
- दोन रे का ?
पांचवीत तर ओळीनें तीन वर्ष कामं केली मीं !
अन् सहावीतली दोन ठाउकच आहेत तुम्हांला !
- नाहीं, संभाजीचं काम तें दुसर्‍या वर्षी ! वा !
त्या वर्षी तर किती जणांनीं आंत येऊन सांगितलं कीं, धंदेवाल्यापेक्षाही तुझं काम छान झालं ! '
- अरे त्या वर्षी तर स्पेशल पदक मिळालं मला !
- तेंच पुनः सातवींत आल्यावर !
पहिलंच अगदी सीझरचं काम - दुसर्‍याला चांगलं दिलेलं .... पण त्याचं काढून मुद्दाम मला दिलं !
नाटक पाह्यला कोणी युरोपियन आला होता, त्यानं काम पाहून .... विशेषतः ऍक्सेंटस ऐकून .... तोंडांत बोट घातलं म्हणतात !
- पुढं दुसर्‍या वर्षी ?
- हां बरोबर ! धुंडिराजाचं काम !
- तेव्हां तर काय .... हंसता हंसतां पुरेवाट झाली लोकांची !
अन् सगळ्यांत बाबा कळस झाला गेल्या वर्षी !
- शॉयकॉलचं काम !
- पाहून लोक इतके चिडले कीं, एकनं तर चकचकीत घोंडा मारला स्टेजवर !
- तेव्हां बोला आतां !
इतका जिथं माझा अनुभव .... आणि दर्जा वाढलेला, तिथं असल्या फासक्याफुसक्या नोटिशीनं जायचं !
- साफ नाहीं यायचा तसा मी !
मास्तरचा जर येवढा ऐटा आहे .... सांगितलं ना !
मास्तरांवाच जर इतका तोरा आहे, तर साफ यायचा नाहीं मी बोलावणं आल्याशिवाय....
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा