गौरव मराठीचा

एकदा एका खटल्यात साक्ष देण्यासाठी
.
गावातल्या एका “बाई” ना बोलावले गेले.
.
बाई येऊन उभी राहिली कोर्टात.
.
दोन्ही बाजूंचे वकील पण बाईच्या गावचेच होते.
.
वकील बोलला, "बाई तूम्ही मला ओळखता का ?
.
”बाई बोलली, “हा बाबा, तू आमच्याच गावचा आहे ना..
.
ओळखते कि...
.
तुझा बाप तर बिचारा एकदम साधा सरळ देवमाणूस,
.
पण तू मात्र एक नंबरचा थापाड्या..
.
थापा मारून मारून साऱ्या गावाला गंडा घातलास.. ‘
.
खोटे साक्षीदार’ उभे करून करून केस जिकल्या..
.
सारा गाव वैतागलाय तुझ्यामुळं,
.
गाव सोड बायको सुद्धा तुझ्या थापांना वैतागून पळून गेली ना तुझी..
.
माहितीये मला सगळं..”
.
वकील सुन्न…. काय बोलणार..??
.
चला आपली तर गेलीच आहे आता दुसऱ्याची पण घालवू...
.
असा विचार करून दुसऱ्या वकिलाकडे इशारा करत विचारले,
.
"ताई तू यांना पण ओळखत असशील?"
.
दुसऱ्या वकिलाकडे निट पाहत ताईने बोलायला सुरुवात केली, “
.
अरे हां, हा तर त्या रामभाऊचा छोकरा ना ?
.
बापाने घरादारावर कर्ज काढून शहरात शिकायला पाठवला होता,
.
कालिजात कोणाच्या पोरीला डोळा मारला म्हणून मरुस्तोवर हाणला होता ना ?
.
आन चार वर्षाचं कालेज सातवर्ष करीत होता...
.
म्हणले, लई नाद याला पोरींचा,
.
तुह्या बायकोच्या बी नादी लागला होता ना ह्यो..?
.
”सगळ्या कोर्टात हशा माजला…
.
जज बोलला, "ऑर्डर ऑर्डर"
.
जजने दोन्ही वकिलांना बोलावून घेतले..
.
जज: आता जर तुमच्यापैकी कोणी ह्या बाईला विचारले...
.
कि,तुम्ही ह्या जज ला ओळखता का ?
.
तर मी दोघांना बुटानं मारीन...