उगाच फिरते तरल कल्पना बहुरंगी अनिवार पिशी
वस्तुशून्य प्रणयांत अशी
फलकावर फिरवली कुंचली स्वैर गतीने कशी तरी
चित्र निघाले रम्य परी
आवरतो पण तरी चालतो पुनःपुन्हा मी पुढे पुढे
कुण्या तरी चांदणीकडे
निशीगंधाचा परिमळ भरला फूलच नाही दिसत तरी
ही भरली हुरहूर उरी
धुक्यांत भरले मधुर चांदणे, दिसतच नाही कोर कशी?
ढगांत दडली चोर जशी
पुरे तुझी अव्यक्त त-हा, तुलाच भुलला जीव पुरा
कधी सांग येशील घरा?
तुझेच, ललिते, अधीरतेने चित्र चिंतितो परोपरी!
- कोण कुठे आहेस तरी!
कवी - ना. घ. देशपांडे
कवितासंग्रह - शीळ
वस्तुशून्य प्रणयांत अशी
फलकावर फिरवली कुंचली स्वैर गतीने कशी तरी
चित्र निघाले रम्य परी
आवरतो पण तरी चालतो पुनःपुन्हा मी पुढे पुढे
कुण्या तरी चांदणीकडे
निशीगंधाचा परिमळ भरला फूलच नाही दिसत तरी
ही भरली हुरहूर उरी
धुक्यांत भरले मधुर चांदणे, दिसतच नाही कोर कशी?
ढगांत दडली चोर जशी
पुरे तुझी अव्यक्त त-हा, तुलाच भुलला जीव पुरा
कधी सांग येशील घरा?
तुझेच, ललिते, अधीरतेने चित्र चिंतितो परोपरी!
- कोण कुठे आहेस तरी!
कवी - ना. घ. देशपांडे
कवितासंग्रह - शीळ
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा