गरगरा फिरे भिंगरी

गरगरा फिरे भिंगरी – जशी – गरगरा फिरे भिंगरी !

लय गोड सखूचा गळा :
मैनाच म्हणू का तिला?
अंगावर नवती कळा
उरावर उडवीत आली सरी.

सारखी करी हुरहुरा
हाणते सखू पाखरा
सावरून पदरा जरा
मळाभर फिरते ही साजरी

ये पिसाटवारा पुरा !
अन् घाबरली सुंदरा
ये माघारी झरझरा
मिळाली संगत मोटेवरी

‘ये जवळ हरिण-पाडसा!’
लावला सूर मी असा;
अन साथ करित राजसा
सरकली जवळ जरा नाचरी

घेतला सखूचा मुका
(हं – कुणास सांगू नका!)
हलताच जराशी मका
उडाली वाऱ्यावर बावरी

गरगरा फिरे भिंगरी – जशी – गरगरा फिरे भिंगरी !


कवी - ना. घ. देशपांडे
कवितासंग्रह - शीळ