मनीं भोळया चोरटा भाव नाहीं.,
मुग्ध आणि निर्व्याज तुझ्या ठायीं.
प्रणयचंचल तुज ठावुक्या न लीला
कसलि नाही दरकार तव मनाला !
आजवेरी पाहिल्या खूप बाला,
नजर कितीकींच्या लाविली मुखाला,
लाजलाजुनी आरक्त किती झाल्या
आणि हरिणीसम पळुनि किती गेल्या !
लोचनांना भिडवून लोचनांशीं
धीट मजला पाहून अशी घेशी!
तुझी कांही न्यारीच रीत बाई,
मींच गेलों लाजून तुझ्यापायीं !
कवी - अनंत काणेकर
कवितासंग्रह - चांदरात
- ११ ऑक्टोबर १९२४
मुग्ध आणि निर्व्याज तुझ्या ठायीं.
प्रणयचंचल तुज ठावुक्या न लीला
कसलि नाही दरकार तव मनाला !
आजवेरी पाहिल्या खूप बाला,
नजर कितीकींच्या लाविली मुखाला,
लाजलाजुनी आरक्त किती झाल्या
आणि हरिणीसम पळुनि किती गेल्या !
लोचनांना भिडवून लोचनांशीं
धीट मजला पाहून अशी घेशी!
तुझी कांही न्यारीच रीत बाई,
मींच गेलों लाजून तुझ्यापायीं !
कवी - अनंत काणेकर
कवितासंग्रह - चांदरात
- ११ ऑक्टोबर १९२४
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा