मज पाहुनी तुवा गे । लिहिलेंस बेगमे तें
अड्खळत वाचुनीयां । आनन्द होई माते.
ते ' नाथ ' आणि ' स्वामी ' । मज सर्व कांहि उमजे
इश्की, दमिश्कि, दिल्नूर । कांहीच गे, न समजे ।
जरि या मराठमोळ्या । शिवबास बोधा व्हावा,
तरि फारशी-मराठी । मज कोश पाठवावा
कवी - अनंत काणेकर
कवितासंग्रह - चांदरात
- ३ जुलै १९२८
अड्खळत वाचुनीयां । आनन्द होई माते.
ते ' नाथ ' आणि ' स्वामी ' । मज सर्व कांहि उमजे
इश्की, दमिश्कि, दिल्नूर । कांहीच गे, न समजे ।
जरि या मराठमोळ्या । शिवबास बोधा व्हावा,
तरि फारशी-मराठी । मज कोश पाठवावा
कवी - अनंत काणेकर
कवितासंग्रह - चांदरात
- ३ जुलै १९२८
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा